இந்தியாவில் இஸ்லாம்

உலக அளவிலும் சரி, இந்திய அளவிலும் சரி, தமிழ்வலைப்பதிவுலகத்திலும் சரி.அதிகம் விவாதிக்கப்படும் மதம் இஸ்லாம்.இந்த மதத்தைப்பற்றி சில மாதங்களுக்கு முன் தருமி எழுதிய பெரும்பாலான கருத்துகள் என்போன்ற இறைநம்பிக்கை இல்லாதவர்கள் ஒத்துப் போகும்படித்தான் உள்ளன.சுட்டிகள் இங்கே.

ஒரு மதத்தில் இருப்பதாக சொல்லப்படும் சில கோட்பாடுகள் சமூக அமைதியை பாதித்தால் அதைப்பற்றி பேச எழுத எல்லோருக்கும் உரிமை உண்டு என்ற அடிப்படையில் இவ்வகை விமர்சனங்கள் வருகின்றன.மதத்தில் உள்ள கருத்துக்களை விட்டுவிட்டு பொதுவாக இந்திய இஸ்லாமியர்களை அடிப்படையாக வைத்து என்னுடைய சில கருத்துக்களை எழுதுவது மட்டுமே என் நோக்கம்.மிகவும் எளிமைப்படுத்தப்பட்ட என் கருத்துக்கள் மிகவும் மேலோட்டமாகத்தான் இருக்கும்.

முக்கியமான குற்றச்சாட்டு தீவிரவாதிகளை சில சிந்தனையாளர்கள்கூட ஆதரிப்பதை பார்க்கிறோம். அதிலும் குறிப்பாக தாலிபான்கள் போன்ற ஆட்களை எல்லாம் ஆதரிப்பது எந்த விதத்தில் சேர்த்தி?(ஒரு நண்பர் தாலிபன்கள் பாமியன் புத்தர் சிலைகளை உடைத்ததை ஆதரித்து எழுதியதை நம் வலைப்பதிவுகளிலேயே பார்க்க முடிந்தது.இது கொடுமையிலும் கொடுமை).


இந்த தாலிபன் போன்ற தீவிரவாத இஸ்லாமியர்களுக்கு இந்தியா போன்ற தேசங்களில் உள்ள நம்முடைய இஸ்லாமிய சகோதரர்கள் மீதும் அன்பு இருப்பதாக தெரியவில்லை. அப்படித்தான் இந்த தீவிரவாதிகள் வீரர்களா என்று பார்த்தால் இல்லை. மக்கள் கூடி இருக்கும் இடத்தில் குண்டு வைப்பது, அமெரிக்கா படை திரட்டி வந்தால் ஓடி ஒளிந்துகொள்வது என்று இருக்கிறார்கள். ஈராக்கில் கூட இவர்கள் அமெரிக்க படைகளை தாக்குவதில்லை. அப்பாவி மக்களையே தாக்குகிறார்கள்.காஷ்மீரை சேர்ந்த மக்களின் உரிமை போராட்டத்திற்கு ஒரு அர்ததம் உள்ளது.இஸ்ரேலுடன் போராடும் பாலஸ்தீனர்கள் போராட்டத்திலும் ஒரு நியாயம் உள்ளது.ஆனால் பின்லேடன், தாலிபன் வகையறாக்களை எந்த விதத்திலும் சேர்க்கமுடியாது. வன்முறை, அதுவும் அப்பாவி மக்களின் மீது வன்முறை என்பதை வழிமுறையாக கொண்ட எந்த இயக்கமும் எதையும் சாதித்துவிடமுடியாது.

நல்லவேளை உலகிலேயே அதிக முஸ்லீம்களை கொண்ட நாடுகளி்ல ஒன்றான இந்தியாவில் இதுவரை அல்-கொய்தாவை சேர்ந்து ஒருவர் கூட இல்லை. இவர்களுக்கு ஆதரவு தெரிவிக்கும் ஆட்களும் முஸ்லீம்களில் மிகவும் சிறுபான்மையோர் என்பதும் ஒரு ஆறுதல் அளிக்கும் உண்மை.

மற்றொரு குற்றச்சாட்டு மதத்தின் மீதான குற்றச்சாட்டுகளுக்கு படித்த அல்லது விவரம் தெரிந்த முஸ்லீம்களின் பாராமுகம்.விமர்சனமின்மை. ஏனென்றால் மூலப்புத்தகத்தில் உள்ள சில தகவல்களை மற்றும் கருத்துக்களை அடிப்படையாக கூறித்தான் தீவிரவாதிகள் இயங்குகிறார்கள். இதை எதிர்க்கும் இஸ்லாமியரின் எதிர்ப்புக்குரல் மிகவும் பலவீனமாகவே ஒலிக்கிறது.இதை எதிர்த்து இந்நேரம் இஸ்லாமியரில் ஒரு தனிப்பிரிவே வந்திருக்கவேண்டும். அறிவுபூர்வமாகவும் மதரீதியாகவும் அப்பாவிகள் மீதான வன்முறை ஒரு வெறுக்கப்படவேண்டிய வழிமுறை என்பதை இஸ்லாமிய அறிவுஜீவிகள் தீவிரமாக வலியுறுத்துவதில்லை. சிறுவயதிலிருந்தே இறுக்கமாக அவர்களை இறுக்கும் மதக்கல்வி அவர்களை அவ்விதம் சிந்திக்க விடுவதில்லையோ என்று நான் நினைக்கிறேன்.

சுருக்கமாக சொல்லப்போனால் மதங்களை மீறிய சிந்தனை உள்ள இஸ்லாமிய பெருமக்களை காண்பது கடினமாகவே இருக்கிறது. மதத்தை எல்லாவற்றையும் விட உயர்ந்ததாக நினைக்கும் ஒரு தன்மை அவர்களி்ல கலந்துவிட்டது. காலத்திற்கு ஏற்ப மதத்தை சீர்தூக்கி பார்ப்பது சாத்தியமே இல்லை என்றாகி விட்டது. எப்பாடு பட்டாவது மூலப்புத்தகத்தில் உள்ள எல்லாவற்றையும் நியாயப்படுத்துவது என்ற நிலையை பல சிந்தனையாளர்களும் எடுப்பதை காண்கிறோம்.சங்பரிவாரை எதிர்ப்பவர்கள் பின்லேடனை ஆதரிப்பவர்கள் என்பதுபோல் ஒரு தோற்றம் உருவாக்கப்படுகிறது.பல முஸ்லீம்களும் இந்த மாயவலையில் விழுவதை பார்க்கிறோம்.

(உதா) இட ஒதுக்கீடு வேண்டியோ அல்லது கோயமுத்தூரில் பல ஆண்டுகளாக சிறையில் வாடுபவர்களுக்கு ஆதரவாகவோ ஊர்வலம் போகும்பொது அதில் பின்லேடன் புகைப்படத்தை எடுத்துச்செல்வது.

கோயமுத்தூர் சிறையில் அடைக்கப்பட்ட ஒரு பதினெட்டு வயது சிறுவன் இப்போது எய்ட்ஸ் நோயாளியாம். இவனுக்கு எய்ட்ஸ் வந்தது மருத்துவமனையில் அளிக்கப்பட்ட சிகிச்சையின் பொது தவறான ரத்தம் செலுத்தப்பட்டதுதானாம்.நண்பர் அழகப்பன் பதிவில் படித்த ரத்தததை உறைய வைக்கும் இதுபோன்ற கொடுமைகளை எதிர்த்து போராடு்ம்போது மதரீதியாக போராடுவது எந்த பயனையும் கொடுக்காது. ஊசி நுழையும் இடத்தில் புல்டோசரையே நுழைக்கும் சங்பரிவாரின் பிரச்சார சூழ்ச்சியில் விழுந்து மேலும் மேலும் இஸ்லாமியர் தனிமைப்படும் அபாயம்தான் இங்கு உள்ளது.
இந்த நிலையை மாற்றுவதுதான் முஸ்லீம் அறிவுஜீவிகளின் தலையாய கடமை.

மற்றபடி இன்றைய இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸில் வெளிவந்த ஒரு கட்டுரையின்படி இந்திய இஸ்லாமியரின் வாழ்க்கைத்தரம் சொல்லிக்கொள்ளும்படி இல்லை. அரசாங்கத்தின் உதவிகள் அவர்களில் பெரும்பான்மையோரை சென்று சேர்வதில்லை. அரசுடைமையாக்கப்பட்ட வங்கிகளில்கூட அவர்களுக்கு லோன்கள் தரப்படுவதில்லை.படிப்பறிவு மிகவும் குறைவு. அரசாங்க வேலைகளில் அவர்கள் அதிகம் இல்லை.பட்டதாரிகளின் அளவும் அதிர்ச்சி தரும் வகையில் குறைவாகவே உள்ளது.இதுபோன்ற ஒதுக்கும்தன்மை இந்தியாவின் முன்னேற்றத்திற்கு எந்த விதத்திலும் உதவபோவதில்லை.ஓட்டுவங்கி அரசியலும், சங்பரிவார் கும்பலின் பிரச்சாரங்களும் பிரச்சினையை தீவிரமாக்குகின்றன.


முஸ்லீம்களுக்கு கல்வியில்,வேலைவாய்ப்பில் இடஒதுக்கீடு என்பது எல்லா விதத்திலும் ஒரு சரியான வழிமுறை என்றே நான் நினைக்கிறேன். அரசாங்கம் ஒரு உருப்படியான வழிமுறையை பின்பற்றி உண்மையிலேயே உதவி தேவைப்படும் குடும்பங்களுக்கு இந்த சலுகைகள் சென்றுசேர வழிசெய்யவேண்டும்.

அரசாங்கம் மட்டும் எதையும் சாதித்துவிட முடியாது. நான் ஏற்கனவே கூறியபடி இஸ்லாமியரில் உள்ள படித்தவர்கள், மதப்பெரியவர்கள் ஆகியோர் ஒன்றுகூடித்தான் இதை செய்யமுடியும். இல்லையென்றால் சங்பரிவாரின் பிரச்சாரத்திற்கு இரையாகிக்கொண்டே இருக்கும் அவல நிலைத்தான் நீடிக்கும்.

(சென்சிடிவ் பதிவாகையால் மட்டுடுடுடுடுறுறுறுறுறுததததல் இருக்கும்)