இலக்கியத்தில் மலம்

பீக்கதைகள்

பெருமாள்முருகன் - நன்றி பாஸ்டன் பாலா

அடையாளம் பதிப்பகம்

பெருமாள்முருகனின் பீக்கதைகள் வாங்கியதாக எழுதி இருந்தேன். இந்த வாரம் தான் இந்த கதைகளை அனைத்தையும் படித்து முடித்தேன். அதைப்பற்றி கொஞ்சம் எழுதலாம் என்று தோன்றியது. அதற்கு முன் பண்டைய தமிழ் இலக்கியத்தில் மலத்தை பற்றி நேரடியாக எங்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது என்பதைப்பற்றி இந்த புத்தகத்தின் முன்னுரையில் வேல்சாமி எழுதியுள்ளதை தருகிறேன்.

**************

சமண மத இலக்கியமான நீலகேசி காவியத்தில் 829 ஆம் பாடலில்
இருந்து நான்கைந்து செய்யுள்களில் மலத்தை மையமாக வைத்தே ஆசிரியர் தன் கருத்தை விளககுகிறார். வேதவாதச் சருக்கம் என்னும் அப்பகுதியில் வேதங்கள் என்றால் என்ன? அவை யாரால் படைக்கப்பட்டன என்னும் நீலகேசியின் கேள்விகளுக்கு வேதவாதி, வேதம் யாராலும் படைக்கப்படாதது என்றும் அது தான்தோன்றி என்று கூறியதற்கு பதிலாக நீலகேசி

"நள்ளிரவில் மக்களெல்லாம் உறங்கும் நேரத்தில் ஊர்நடுவே ஒருவன் மலங்கழித்துச் (மலோத்ஸ்ர்க்கம்) சென்றால் அதை தான்தோன்றி என்பாயோ? ஆயுர்வேத வைத்தியத்தின்படி பரிசீலித்து நோயாளியின் மலம், நோஞ்சானின் மலம்,வலிமையானவனின் மலம் என்று பகுக்கலாம்.அந்த நோயாளிக்கு என்ன நோவென்றுகூட பார்க்கலாம்.அதைவிட்டுவிட்டு தான்தோன்றி என்பது பகுத்தறிவுக்கு ஒவ்வுமா?", என்று கேட்கிறான்.

இந்த ஓரிடம் தவிர தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் மலப் பகுப்பாய்வு வேறெங்கும் இல்லை. சொன்னவர்களும் வைதீகத்திற்கு எதிரான அவைதீகர்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

**************

வெளிப்படையாக பேசப்படக்கூடாதது என்ற அடிப்படையில் பலவிஷயங்களையும் தமிழ் சமுதாயம் பேசாமல் இருக்கப்போய் இன்று சாதியை ஒழிக்க அதைப்பற்றி பேசாமல் இருந்தாலே போதும் என்று படித்தவர்கள் கூட தவறாக எண்ணிக்கொண்டு இருக்கும் சூழ்நிலை தோன்றிவிட்டது.

நான் இளங்கலை பட்டபடிப்பின் போதுதான் முதன் முதலாக கோவையில் விடுதியில் சேர்ந்திருந்தேன். முதல்நாள் விடிந்ததும் முதல் வேளையாக மலங்கழிக்க சென்ற எனக்கு பயங்கர அதிர்ச்சி. ஏறத்தாழ 600 பேர் தங்கியிருந்த அந்த விடுதியில் மொத்தமே நாலே கக்கூஸ். அதற்கும் வெயிட்டிங் லிஸ்ட் போட்டுவிட்டு அடிவயிற்றில் கையை வைத்துக்கொண்டு சிலர் நின்றிருந்தனர். எப்படி இருக்கும்? எதற்கடா விடுதிக்கு வந்தோம் என்றாகிவிட்டது.உயிரை கையிலும் கையை மூக்கிலும் வைத்துக்கொண்டு "போய்"விட்டு வந்தேன்.

ஏண்டா முகம் வெளிறி இருக்கு என்று கேட்டஒரு நண்பனிடம் பலத்த தயக்கத்திற்குபின் நான் என் கஷ்டத்தை சொல்ல அவன் இதுதானா விஷயம் என்று சிரித்துவிட்டு நான் உன்னை சாயங்காலம் வந்து "ட்ராக்"குக்கு அழைத்து போகிறேன் என்றான்.

எங்கள் விடுதியை ஒட்டி ரயில்வே ட்ராக் போவதும் ரயில்வே ட்ராக்கை கடந்தால் கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரை இருக்கும்பொட்டல் காட்டில்தான் ஏறத்தாழ 95 சதவீதம் மாணவர்கள் தினமும் அங்குதான் காற்றாட "போவதும்" என்ற விஷயம் எனக்கு அன்று மாலைதான் தெரிந்தது.Rest as they say is history(?).

**************

இந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு இன்னொரு சுவாரசியமான விவாதம் இதே விஷயத்தில் எங்கள் விடுதி வழிபாட்டு மீட்டிங்கில் நடைபெற்றது.இவ்வாறு நாங்கள் "ட்ராக்" போய்விட்டு வந்து சுத்தப்படுத்திகொள்ளும் இடத்தில் உள்ள "டப்பா"க்கள் அதாவது வாளிகள் எல்லாவற்றிலும் சாமி படம் இருப்பதாகவும் இதைப்பற்றி மீட்டிங்கில் சுவாமிஜியிடம் சொல்லப்போவதாகவும் சிலர் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

எனக்கு ஒரே ஆச்சர்யம்.இதை எப்படி சுவாமிஜியிடம் சொல்வது என்று. படபடக்கும் இதயத்தோடு அன்றைய பிரேயரில் பாட்டு பாடிக் கொண்டிருந்தேன். பிரேயர் முடிந்ததும் ஒரு "புனித பிம்பம்" (அங்கும் புனித பிம்பங்கள் இருந்தன.எங்கு இல்லை என்கிறீர்களா? சரி சரி கதையை கேளுங்கள்) இதைப்பற்றி கேள்வி எழுப்பினார்.சுவாமிஜீக்கு என்ன சொல்லுவது என்று தெரியவில்லை.இன்னும் பல புனித பிம்பங்களும் கூட சேர்ந்து பேசவும் சுவாமிக்கு குழப்பம் அதிகமாகிவிட்டது. சட்டென்று விடுதி வார்டனான ரசாயனத்துறை பேராசிரியர் தலையிட்டு "சாமி இல்லாத இடம் எங்கப்பா இருக்கு? என்று கேட்டு பிரச்சினையை சமயோசிதமாக முடிதது வைத்தார்.

****************

இந்த நூலில் தொகுக்கப்பட்டுள்ள பெருமாள்முருகனின் அனைத்து கதைகளும் மலத்தை உரிப்பொருளாக கொண்டு எழுதப்பட்டுள்ளது. இன்னொரு வகையாக பகுத்தால் வட்டார வழக்குள்ள கதைகள் மற்றும் பொதுகதைகள் என்று இரண்டாக பிரிக்கலாம். அந்த வட்டாரத்தை சேர்ந்தவன் என்பதால் இந்த கதைகள் நேரடியாக என்னால் அடையாளப்படுத்தி கொள்ளமுடிகிறது.

புகை உருவங்கள் என்ற கதை என்னை மிகவும் கவர்ந்தது.இந்த புகை உருவங்கள் கதை குறியீட்டு தளத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும் நான் சரியாக அதை புரிந்துகொண்டது என் வாசிப்பில் தன்னம்பிக்கையை அதிகப்படுத்தி உள்ளது.ஒரு ஊரில் பிறந்து அங்கு மட்டுமே வாழ்ந்து சாகும் பழக்கத்தை விட்டு வெளிஉலகம் செல்லும் இந்த தலைமுறை வாழ்க்கையையும் அதனாலான பதட்டங்களையும் அதே சமயம் சொந்த மண்ணின் மீதான வேட்கையையும் மிக சிறப்பாக சித்தரித்துள்ளார்.

"பீ" என்ற கதை பீயள்ளும் ஒரு ஆளின் (செப்டிக் டாங்க் சுத்தம் செய்யும்) ஒரு ஆளின் செயல்களையும் அதை பார்க்கும் அறுவெறுக்கும் சராசரி மனம் இயங்கும் விதத்தையும் கூறுகிறது.கடைசி இருக்கை, வராக அவதாரம் ஆகிய கதைகளை ஒரு வகையான சமூக விமர்சனமாக கொள்ளலாம்.தோழர் பி.எம்.மின் வெற்றி என்ற கதை கம்யூனிஸ்ட் கட்சியை சேர்ந்த இரு தோழர்களை அடிப்படையாக வைத்து புனையப்பட்ட சுவாரசியமான கதை. ஒரு கிராமத்துக்கு களப்பணிக்காக செல்லும் ஒரு தோழர் தனக்கு காலையில் டீ குடித்தால் மட்டுமே மலங்கழிக்கமுடியும் என்று சொல்ல இன்னொரு தோழர் டீ குடிப்பது பூர்ஷ்வா மனநிலை, தேவையில்லாத பழக்கம் என்றும் அதை நிறுத்த பல்வேறு வழிகளை தர்க்கபூர்வமாக தந்து பேசுவதும் சுவையாக எழுதப்பட்டுள்ளது.

மேற்பார்வைக்கு எளிமையாக தோற்றம் கொள்ளும் இச்சிறுகதைகள் கச்சிதமாக பின்னப்பட்டவை.வட்டார வாழ்க்கைமுறை தெரிந்தவர்களால் அதிகம் புரிந்துக் கொள்ளக்கூடிய கதைகளாக வேக்காடு, கருப்பணார் கிணறு, கருதாம்பாளை மற்றும் பிசாசுக்கு போதுமாக விஷயம் ஆகிய கதைகளை சொல்லலாம்.இருந்தாலும் வட்டாரங்களை மீறி சில விஷயங்கள் அனைவருக்கும் பொதுதானே.

பெருமாள்முருகனின் கூளமாதாரி