வலைப்பதிவை விட்டு விலகுவது

வலைப்பதிவுகளுக்கு அடிமை ஆவது என்பது ஒரு புதிய நோய்தான். பல நண்பர்கள் குறுகிய கால விடுமுறை எடுத்துக்கொண்டு போவது உண்டு. சிலர் நெடுங்கால விடுமுறை எடுப்பார்கள். சிலர் கொடுமை தாங்காமல் ஒரேயடியாக விலகிவிடுவார்கள்.இந்த நோய் உங்களை தாக்கி இருக்கிறது என்பதை அறிய சில அறிகுறிகளை சொல்கிறேன்.நம் வாயால் நாமளே வீட்டில் சம்பந்தம் இல்லாமல் உளறுவது ஒரு வகை. அவைகளைப்பற்றி ஒரு சிறிய பார்வை.

சம்பவம் 1:

வீட்டில் ஒரு நாள் ஓட்டலில் வாங்கி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தோம்.குழந்தை மழலையில் ஏதோ சொல்ல இனிமே ஓட்டலிலேயே சாப்பிடலாம் என்று குழந்தை சொல்வதாக நான் மொழிபெயர்த்தேன்.

"என்ன உள்குத்தா", என்றாள் வீட்டுக்காரி.

"என்னது? இந்த வார்த்தை உனக்கு எப்படி தெரியும்" என்றேன் நான்.

"நீதான அடிக்கடி சொல்ற", என்றுவிட்டு போய்விட்டாள்.

சம்பவம் 2:

திடீரென்று ஒரு நாள் மாலை ஆபிஸ் விட்டு வீட்டுக்கு சென்றால் எல்லோரும் கிளம்பி நிற்கிறார்கள்.இன்னைக்கு ஷாப்பிங், ஹோட்டல் போகலாம்னு சொன்னியே மறந்துட்டயா என்றார்கள்.

"நான் எப்ப சொன்னேன்?" என்றேன்

"காலைல கம்ப்யூட்டர்ல உட்கார்ந்து நீ எழுதிட்டு இருக்கறப்ப சொன்னியே"

",,,,"

"இது தான் சொந்த செலவுல சூனியம் வெச்சுக்கறது" என்றாளே பார்க்கணும்.

இந்த வாக்கியம் உனக்கு எப்படி தெரியும் என்று கேட்டால் அதான் அடிக்கடி நீ சொல்றியே என்கிறாள்.

சம்பவம் 3:

"என்னங்க, போன் ரிங் அடிக்குது,ஆனா யாரும் எடுத்தா கட் ஆவுது" என்றாள் வீட்டில்.

"அனானிமஸ் ஆப்ஷனை ரீமூவ் பண்ணணும், எலிக்குட்டி சோதனையை...

"என்ன சொல்றீங்க",என்று இடைமறித்தப்பின்தான் தெரிகிறது நாம் என்ன சொல்கிறோம் என்று.

ஆகவே பேரன்புடைய நண்பர்களே, இது போன்ற சம்பவங்கள் உங்களிடத்தில் தெரிந்தால் கொஞ்சம் உஷாராக இருப்பது நல்லது.உங்களுக்கு தோன்றும் அறிகுறிகளை இங்கு பின்னூட்டத்தில் எழுதுங்கள்.