வேலைநிறுத்தம் கொலைகுற்றமா?

எங்காவது ஊழியர்கள் வேலைநிறுத்தம் செய்தால் நமது மீடியாக்களும் (அனைத்து ஆங்கில மீடியா மற்றும் பிராந்திய வலதுசாரிகளும்) வேலைநிறுத்தம் செய்யும் ஊழியர்களையும் கம்யூனிஸ்ட்டுகளையும் கொலைகாரர்கள் ரேஞ்சுக்கு சித்தரிக்க ஆரம்பித்து விடுகிறது.


சமீபத்தில் விமானநிலையங்களை தனியார்மயமாக்க அரசாங்கம் எடுத்த முயற்சிகளை எதிர்த்து விமானநிலைய ஊழியர்கள் நடத்திய வேலை நிறுத்தமும் இவ்விதமான சித்தரிப்புக்கு ஆளானது.


இந்த விவகாரத்தில் இனிமேல் எடுக்கும் நடவடிக்கைகளுக்கு ஒரு முத்தரப்பு குழு அமைத்து பரிசீலிப்பதாகவும், இப்போதுள்ள ஊழியர்களுக்கு பணி பாதுகாப்பு வழங்குவதாகவும் அரசு உறுதி கூறியுள்ளது. இந்த சாதாரண உறுதிமொழியை அரசாங்கத்திடம் இருந்து பெறுவதற்காக வேலைநிறுத்தம் தேவைப்பட்டிருக்கிறது என்றால் அரசாங்கத்தின் நிலையை என்ன என்று சொல்வது?


அரசு துறைநிறுவனங்கள் என்றாலே அவர்களால் எதுவும் சாதிக்கமுடியாதா? ஏர்போர்ட் அத்தாரிட்டி ஆஃப் இந்தியா நிறுவனத்தால் விமானநிலையங்களை நவீனப்படுத்த முடியாதா?இதை தனியாரிடம் விட்டால்தான் செயய்முடியுமா?ஸ்டேட் பேங்க், ஓ.என்.ஜி.சி போன்றவையும் அரசு நிறுவனங்கள்தானே. அவைகளால் சாதிக்க முடியும்போது மற்ற நிறுவனங்களால் முடியாதா? நியாயத்தை கேட்கும் ஊழியர்களின் வேலைநிறுத்தம் செய்யும் உரிமையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அரசாங்கம் நசுக்குவது என்பது சர்வாதிகார நிலைமைக்கு நாட்டை கொண்டுப்போய்விடும்.


வேலைநிறுத்தம் செய்வது குற்றம் என்றால் அவர்களை அந்த நிலைமைக்கு கொண்டு விடுவது அரசாங்கத்தின் அலட்சியம்தானே?நாற்பதோ ஐம்பதோ சதவீத வருமானத்தை அரசாங்கத்திற்கு தனியார் கம்பெனிகள் தருவதாக ஒப்புக்கொண்டுள்ளதால் இதை வரவேற்கிறார்களாம். ஏன் நிலவுக்கு ராக்கெட் விடும் இந்தியாவால் செய்யமுடியாத நவீனப்படுத்துதலை யார் வந்து செய்யவேண்டும்? ஏன் முழு நூறு சதவீத வருமானத்தையும் நாமே எடுத்துக்கொள்ளக்கூடாது? இந்தியாவில் வான்வழி போக்குவரத்து வரும் காலங்களில் அபரிமிதமாக வளர வாய்ப்பு உள்ளது என்பதையும் இங்கு கணக்கில் கொள்ளவேண்டும்.


ஸ்ட்ரைக் பண்றாங்க என்று குற்றம் சாட்டுபவர்கள் ஊழியர்கள் தங்கள் நிலையை எப்படி அரசாங்கத்திற்கு வேறுவகையில் உணர்த்துவது, தெரியப்படுத்துவது என்று கூறமுடியுமா? தற்கொலை பண்ணிக்கொண்டு சாவுங்கடா,மக்கள் தொகையாவது குறையும் என்பது தான் நிலைப்பாடா?எத்தனையோ சாலை பணியாளர்கள் தற்கொலை செய்துக்கொண்டதை எண்ணிப் பாருங்கள்.படிப்பறிவில்லாத ஏழைகள் என்பதால் அவர்களுக்கு பேச மீடியாக்கள் முன்வரவில்லை.நமது மீடியாக்கள் முதலாளிகளின் செல்லபிள்ளைகள் ஆகி பல காலம் ஆகிறது.


தனிமார்மயம், முன்னேற்றம் என்ற பேச்செல்லாம் பேச நன்றாகத்தான் உள்ளது.ஏழைகளின் வயிற்றில் அடிக்காமலும் இதையெல்லாம் நிறைவேற்றலாம். மக்கள் தொகை அதிகம் இல்லாத ஐரோப்பிய நாடுகளின் பொருளாதாரத்தை ஈயடிச்சான் காப்பி அடிப்பதும் அதை ஆதரித்து எழுதுவதும் நியாயமா?


இந்தியாவில் உள்ள மென்பொருளாளர்களின் எண்ணிக்கை உலகில் உள்ள மொத்த மென்பொருளாளர்களின் எண்ணிக்கையில் மூன்றில் ஒரு பங்கு. சந்தோஷம்.ஆனால் அந்த அளவிற்கு மென்பொருள் ஏற்றுமதி இந்தியாவில் இருந்து உள்ளதா என்று கேட்டால் அதற்கு பதில் நேரடியாக இருக்காது. இருக்கட்டும்.ஏற்றுமதி அதிகரித்தால் சந்தோஷம்தான்.ஆனால் வறுமை கோட்டிற்கு கீழே உள்ளவர்களில் உலகில் நான்கில் ஒரு பங்கு இந்தியாவில் தான் என்கிறது ஒரு புள்ளிவிவரம். மென்பொருளாளர் மட்டும் என்றில்லை. பொதுவாக இந்த தொழில்மயப்போக்கு ஏழை பணக்காரர் வித்தியாசத்தை அதிகப்படுத்தி வருகிறது.இதில் உள்ள மிகப்பெரிய ஆபத்து இந்த சிறிய அளவிலான மக்களை சந்தோஷப்படுத்தத்தான் அரசாங்கம் முயல்கிறது என்பதுதான்.மீடியாக்கள் தொழிலதிபர்களின் குரலில் பேசுகின்றன்.


வாய்கிழிய தொழிலாளர்களை எதி்ர்த்து தனியார்மயத்தையும் வெளிநாட்டு முதலீட்டையும் ஆதரிக்கும் மீடியாக்கள் பத்திரிக்கை துறையில் வெளிநாட்டு முதலீடு என்ற விஷயத்தில் தங்கள் நிலை என்ன என்பதை சொல்வார்களா?வாய் கிழிய கத்துவார்கள்.அய்யோ தேசப்பாதுகாப்பு என்னாவது என்றெல்லாம் வாய்ஸ் தூள் பறக்கும்.அப்படியானால் தொலைதொடர்பு துறையில் அன்னியர்களை அனுமதித்தால் அங்கு தேசபாதுகாப்பு பல்லிளிக்குமா? விமானநிலையத்தின் பொறுப்பை தனியார் ஏற்றுக்கொண்டால் அங்கு தேசப்பாதுகாப்பு என்னாகும்?



சீனாவை பார் என்பவர்களுக்காக ஒரு விவரம்.ஏழை, பணக்காரன் வித்தியாசம் பெருத்துக்கொண்டே போனால் சமுதாயத்தின் அமைதிக்கு குந்தகம் ஏற்படும் என்பதை சீன அரசாங்கம் உணர்ந்து வருகிறது. கடந்த ஆண்டில் மட்டும் 74000 முறை இதன் காரணமாக சீனாவின் கிராமப்புறங்களில் குற்றங்கள் ஏற்பட்டு உள்ளதாக புள்ளிவிவரங்கள் தெரிவிக்கின்றன்.சீனாவை விடவும் ஊழல்வாதிகள் நிறைந்த இந்தியாவில், சாதி கொடுமைகள் நிறைந்த இந்தியாவில் இதை போன்ற ஒரு சமுதாய கொந்தளிப்பு ஏற்பட்டால் அதன் விளைவுகள் பயங்கரமாக இருக்கும்.

எத்தனையோ சாலை பணியாளர்கள் தற்கொலை செய்துக்கொண்டதை எண்ணிப் பாருங்கள்.படிப்பறிவில்லாத ஏழைகள் என்பதால் அவர்களுக்கு பேச மீடியாக்கள் முன்வரவில்லை.நமது மீடியாக்கள் முதலாளிகளின் செல்ல பிள்ளைகள் ஆகி பல காலம் ஆகிறது.


அரசுத்துறை வங்கிகளுக்கு அட்டானாமி பாக்கேஜ் என்று ஒன்றை அரசாங்கம் அறிவித்தது.ஊழியர்களை பணியில் அமர்த்துவது, அவர்களுக்கு கொடுக்கப்படும் சம்பளம், அவர்களுக்கு கொடுக்கப்படும் சலுகைகள் முதலானவைகளை அந்தந்த வங்கிகளே நிர்ணயித்துக்கொள்ளலாம் என்பது உள்பட பல விஷயங்கள் இந்த பாக்கேஜீல் அடங்கும். சில வங்கிகள் இதை நடைமுறைப்படுத்த முற்பட்டப்போது மீண்டும் அரசாங்கத்திடம் இருந்து ஒரு உத்தரவு இதையெல்லாம் நிறுத்தி வைக்கச்சொல்லி.

.ஐ.சி.ஐ முதலான தனியார் வங்கிகள் பொதுமக்களை உதைத்து கடன்களை வசூல் செய்து வருகின்றன்.ஆனால் அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள அரசுத்துறை வங்கிகள் தங்களின் வரையறைக்குள் செயல்பட்டு லாபம் ஈட்டி வருகின்றன் என்பதையும் கவனிக்கவேண்டும்.

சர்வீஸ் டேக்ஸ் கட்டு, இன்கம்டாக்ஸ் கட்டு , தலைநிமிர்ந்து நட என்பதெல்லாம் அரசாங்கம் அனைத்து டிவியிலும் போட்டு மக்களை சிலிர்க்க வைக்கிறது. சரிதான்.ஆனால் அரசியல்வாதிகளின் சொத்து விஷயத்தில் என்ன நடவடிக்கை எடுத்துள்ளது அரசாங்கம்?நம்முடைய அரசியல்வாதிகள் சிங்கிள் பீடியும் கட் சாயாவும் குடித்துக்கொண்டா மக்கள் தொண்டாற்றி வருகின்றனர்?ஒரு பக்கம் நம் நாட்டின் பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு இரவோடு இரவாக ஓடுகிறார் குவாட்ரோச்சி.அவர்களை பாதுகாக்கும் ஆட்கள் நமது மீடியாவுக்கு தியாகிகள். இதெல்லாம் ஒரு பிழைப்பா?